ورزش و اوقات فراغت

ورزش و اوقات فراغت

 

با شروع فصل تابستان و اتمام امتحانات دانش جویان و دانش اموزان یکی از دغدغه های افراد پر کردن اوقات فراغت انان به بهترین نحو می باشد .

به طور کلی امکانات مورد لزوم برای اوقات فراغت را می توان در سه مقوله عمده قرار داد.
1- استفاده از امکانات فرهنگی، مانند کتابخانه ها، سینماها، تئاترها، موزه ها و بناهای تاریخی، مساجد و نظایر آن.
- 2 استفاده از امکانات تفریحی مانند پارک ها، فضاهای سبز نظیر جنگل های طبیعی و مصنوعی و نظایر آن.
3- فعالیت بدنی  و حضور در مجامع و سالنهای ورزشی .

البته این فعالیت ها با وضعیت محلی محیط مسکونی و همین طور وضع اقتصادی خانواده، رابطه بسیار نزدیکی دارد به طوری که در برخی خانواده ها سرگرمی کودکان و جوانان غالبا به بازی بدون برنامه در کوچه و خیابان ها یا حیاط خانه محدود و منحصر می شود. به علاوه مساله گذران اوقات فراغت در نزد گروه های مختلف سنی، جنسی، اجتماعی و شغلی، در مناطق شهری و روستایی و در میان افراد باسواد و بی سواد به صورت یکسانی نبوده و به اعتبار ضوابط مذکور، چهره واقعی فراغت و کیفیت گذران آن متفاوت است. برای مثال، کسانی که سواد و تحصیلات بیشتری دارند معمولا اندیشه صحیح تری در مورد گذران اوقات آزاد و به هدر ندادن آن دارند. در حالی که بی سوادان یا کم سوادان تصور مطلوبی از وقت آزاد خود ندارند و غالبا وقت فراغت را صرفا به عنوان وقت خواب و استراحت تلقی می کنند. از لحاظ سنی نیز همه افراد به صورت یکسان از فراغت خود استفاده نمی کنند زیرا هم نوع وسایل تفریحی و سرگرم کننده با توجه به سن آنها متفاوت است و هم محدودیت های ناشی از سن نیز به خودی خود در استفاده از سازمان ها و امکانات مختلف تفریحی، تاثیر می گذارد. مسلما انجام فعالیت های فرهنگی و تفریحی در زمان فراغت اگر با روش صحیح جامعه توام باشد دارای کارکردهای فردی و اجتماعی مفیدی هستند که بحث در اطراف آنها از حیطه این مطالعه خارج است.

در این میان، فعالیت های ورزشی به سبب اثرات مثبت و مطلوبی که در ارضای نیازمندی های روحی و جسمی افراد و خاصه نسل جوان دارد حائز اهمیت بسیاری بوده و به نحو مطلوبی می تواند مفید و سازنده واقع شود. کارکرد و نقش های اوقات فراغت عبارت است از:
2- رفع خستگی 2-سرگرمی 3-رشد و شکوفایی استعدادها،

از نظر رفع خستگی یعنی تجدید قوا و رفع بی حوصلگی بسیاری از فعالیت های ورزشی را می توان در این مقوله گنجانید. حال اگر سرگرمی را چنانچه تعریف کرده اند؛ اشتغال هایی که از نیاز به تفریح یا انجام کارهای هنری و.... سرچشمه می گیرند بدانیم در این صورت تمام ورزش هایی را که رقابت در آنها علاقه و ذوق به بازی را تحت الشعاع خود قرار ندهد در این مقوله می توان جای داد. به لحاظ رشد شخصیت و گسترش آگاهی نیز شخصیت در نتیجه تبادل آگاهی یا گسترش یک فرهنگ دیگر مطالعه و نظایر آن ممکن است صورت پذیرد و از وجه دیگر این رشد در نتیجه شرکت در کاری گروهی (که یا به صورت خود انگیخته یا متشکل به منظور یک عمل اجتماعی است) به دست می آید که ورزش را در این مقوله نیز می توان گنجانید.

در نهایت می توان با توجه به نتایج حاصل از مشارکت در فعالیتهای ورزشی در ایام فراغت علاوه بر پرکردن این ایام از ثمرات جسمانی ان نیز بهره گرفت و با افزایش سطح آمادگی جسمانی بدن ، بیماریهای حاصل از فقر حرکتی مانند قند خون ،چربی و فشار خون ، بیماریهای قلبی و عروقی ،ناراحتی های مفاصل و عضلات و .... را کنترل نمود.

 بخشی از مطالب فوق بر گرفته  از روزنامه ورزشی گل می باشد .