سیمای سوره ی نور

این سوره شصت و چهار آیه دارد و در مدینه نازل شده است.

علّت نام گذاری این سوره به «نور» ، آیه ی سی وپنج آن است که خداوند را به عنوانِ نور آسمان ها و زمین معرّفی می کند.

از آنجا که در این سوره سفارش های بسیار در مورد رعایت عفّت و پاکدامنی صورت گرفته، در روایات نسبت به فراگیری و قرائت این سوره توسط زنان، تأکید شده است.

احکام مجازات مردان و زنان زناکار و کسانی که به زنان پاکدامن تهمت زنا بزنند، همچنین ماجرای معروفِ «اِفک» ، حکم حجاب و رعایت پاکدامنی برای جلوگیری از انحرافات، دیگر موضوعاتی است که این سوره به آنها می پردازد.

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

سُورَةٌ أَنزَلْنَاهَا وَفَرَضْنَاهَا وَأَنزَلْنَا فِیهَآ آیَاتٍ بَیِّنَاتٍ لَّعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ «1»

(این) سوره ای است که آن را نازل کردیم و (عمل به) آن را واجب کردیم و در آن آیاتی روشن فرستادیم. شاید شما متذکّر شوید.

نکته ها:

کلمه ی «سوره» یک نام گذاری از طرف خداوند برای یک مجموعه آیات از قرآن کریم است. «سورة. . . انزلنا فیها آیات»

پیام ها:

1- احکام، به دستور خداوند واجب شده است. «فرضناها»

2- قرآن، قانون الزامی و اجرایی دین است. «فرضناها»

3- آیات قرآن، روشن وقابل فهم است. «فیها آیات بینات» (گرچه درک قسمتی از آیات نیازمند تحقیق وتفسیر است)

4- انسان به پند و تذکّر نیازمند است. «لعلّکم تذکّرون»

5- اصول معارف قرآن در فطرت انسان ریشه دارد و با تذکّر، پرده ی غفلت برداشته می شود. «تذکّرون»