ولادت امام علی النقی علیه السلام مبارک باد
ای هادی ره گم کردگان به سوی حق،علی بن محمد هادی صلوات ودورود خداوند برتو باد،مادام که خورشید بر می آید و آسمان آبی ست. مولاجان مارا در پناه نام هدایت گسترت بگیر...
حدیثی زیبا از امام هادی (ع):
از کسی که نسبت به او کدورت و کینه داری،صمیمیت و محبت مجوی. هم چنین از کسی که نسبت به او بدگمان هستی، نصیحت و موعظه طلب نکن، چون دیدگاه و افکار دیگران نسبت به تو همانند قلب خودت نسبت به آنها می باشد.
اعلام الدین:ص312،س14
«امام ابوالحسن على النقى الهادى» - علیه السلام - پیشواى دهم شیعیان، در نیمه ذیحجه سال 212 هجرى در اطراف مدینه در محلى به نام «صریا» به دنیا آمد(1). پدرش پیشواى نهم، امام جواد - علیه السلام - و مادرش بانوى گرامى «سمانه» است که کنیزى با فضیلت و تقوا بود .
مشهورترین القاب امام دهم، «نقى» و «هادى» است، و به آن حضرت «ابوالحسن الثالث» نیز مىگویند .
امام هادى - علیه السلام - در سال 220 هجرى پس از شهادت پدر گرامیش برمسند امامت نشست و در این هنگام هشت ساله بود. مدت امامت آن بزرگوار 33 سال و عمر شریفش 41 سال و چند ماه بود و در سال 254 در شهر سامراء به شهادت رسید.
یکى از آثار ماندگار وارزشمند امامه ادى(ع) زیارت جامعه است که خود متقن ترین متن شناخت امامت راستین است. صحت صدور و ارزش سندى آن چنان است که مرحوم مجلسى مىنویسد:
«انما بسطت الکلام فی شرح تلک الزیاره قلیلا و ان لم استوف حقه احذرا من الاطاله لانها اصحالزیارات سندا و اعمها موردا و افصحه الفظا و ابلغها معنى و اعلاها شانا»
اینکه درباره زیارت جامعه سخن اندکى به درازا کشید اگرچه حق آن را نیز ادا نکردم بدین خاطر است که این زیارت صحیح ترین آنهااز جهت سند وفراگیرترین آنها نسبت به ائمه علیهم السلام است و در مقایسه بادیگر زیارتها از فصاحت و بلاغت و منزلت بیشترى برخوردار است.
این زیارت را مرحوم صدوق در کتاب «من لایحضره الفقیه» و شیخ طوسى درکتاب تهذیب الاحکام از موسى بن عبدالله نخعى چنین نقل می کند: از امام على النقى(ع) خواستم مرا زیارتى با بلاغت و کامل تعلیم دهد که به وسیله آن بتوانم هریک از ائمه را زیارت کنم.
حضرت فرمود: چون به درگاه رسیدى در حالى که غسل کرده اى بایست و شهادتین را بگو و چون داخل شدى و قبر را دیدى توقف کن وسى مرتبه الله اکبر بگو. سپس اندکى راه برو با گامهاى کوتاه وبا آرامش و وقار؛ دوباره بایست و سى مرتبه الله اکبر بگو. پس به قبرمطهر نزدیک شود و چهل مرتبه تکبیربگو. اهمیت این زیارت را هنگامى مىتوان دریافت که بدانیم در آن زمان عدهاى از«غلات» معصومان علیهم السلام را تا حد خدایى بالابرده، گروهى راتحت پرچم ضلالت خویش گرد آورده بودند. امام(ع) با سخنان خودمرز افراط و تفریط را مشخص کرد و دوستداران واقعى خویش را ازانحراف و تمایل به سوى افکار و آراى باطل دور داشت.
برای دریافت ویژه نامه ولادت امام علی نقی علیه السلام اینجاکلیک کنید.